പ്രണയ വിശേഷങ്ങള്‍

പ്രണയിക്കുന്നത്‌ ഒരു തെറ്റാണോ? അല്ല..

ഒരു പാട് പേരെ പ്രണയിക്കുന്നതോ?  ഒരിക്കലുമല്ല.. പക്ഷെ ഒരു സമയം ഒന്നിലേറെപ്പേരെ പ്രണയിച്ചാല്‍ അത് തെറ്റ് തന്നെയാണ്. അങ്ങനെ ഒന്നിനെ പ്രണയം എന്ന് വിളിക്കാനുമാവില്ല. എന്തായാലും ഞാന്‍ അത്തരമൊരു സാഹസത്തിനു ഇതുവരെ നിന്നിട്ടില്ല. വെറുമൊരു സൌന്ദര്യത്തില്‍ ജനിക്കുന്ന ഇഷ്ട്ടങ്ങള്‍ക്ക് ആയുസ്സ് കുറവായിരിക്കും, ഓര്‍മയില്‍ പോലും അവരുണ്ടാവില്ല. പത്തില്‍ പഠിക്കുന്നത് വരെയുള്ള പ്രണയങ്ങള്‍ വെറും ഹോര്‍മോണ്‍ നിയന്ത്രിത പ്രണയങ്ങളായിരുന്നു. പെണ്‍കുട്ടികളുടെ സൌന്ദര്യം മാത്രം കണക്കിലെടുത്ത് കൊണ്ട് പ്രണയിച്ചവ. എന്നാല്‍ അതിനു ശേഷം ഒന്നും അങ്ങനെയല്ലായിരുന്നു..

വയനാട്ടില്‍ നിന്നും കോഴിക്കോട്ടെക്ക് വന്നതിനു ശേഷം ഞാന്‍ നാല് പേരെ മനസ്സറിഞ്ഞു സ്നേഹിച്ചു. അതില്‍ ആദ്യം ഇഷ്ടം അറിയിച്ചത് എന്റെ ക്ലാസ്സില്‍ തന്നെ പഠിച്ചിരുന്ന കുട്ടിയോടായിരുന്നു. തികച്ചും സൌമ്യമായ ഭാഷയില്‍ അവള്‍ ഇത് നടക്കില്ല എന്നും നമ്മള്‍ തമ്മില്‍ പ്രേമിച്ചാല്‍ ശരിയാകില്ല എന്നുമൊക്കെ പറഞ്ഞു. പോരാത്തതിന് VHSE യില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് പ്രണയിച്ച നാലോളം പെണ്‍കുട്ടികളെ സഹായിക്കാനും എന്റെ അടുത്ത് ദൂത് വരാനും ഒക്കെ അവള്‍ മുന്നിലുണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ ചെയ്ത വലിയ മണ്ടത്തരങ്ങളില്‍ ഒന്ന് എന്നോട് ഇങ്ങോട്ട് വന്നു ഇഷ്ട്ടമറിയിച്ചതില്‍ ഒരാളെ പോലും തിരിച്ചു സ്നേഹിച്ചില്ല എന്നതാണ്. പിന്നെ അവരോടൊക്കെ ഒരനുകമ്പയും സ്നേഹവും ഒക്കെ തോന്നി തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും സമയമൊരുപാട്  വൈകി.

രണ്ടാമത്തെത് നല്ല മൊഞ്ചുള്ള ഒരു ഇത്താത്ത കുട്ടി. നീണ്ട ഒരുവര്‍ഷം മാത്രം ആയുസ്സുണ്ടായിരുന്ന പ്രണയം, ഞങ്ങളുടെ കയ്യിലൊതുങ്ങാത്ത കാരണങ്ങളാല്‍ കൈവിട്ടു പോയി. അതിനു ശേഷം പ്രണയവും മാങ്ങാതൊലിയുമൊന്നും വേണ്ടാ എന്ന് കരുതിയതാണ്. കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ അവളെ എനിക്ക് നഷ്ട്ടമായി 2 വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷമാണ് ഞാന്‍ 'ശ്രീയെ' കണ്ടത്.  SBI Life ല്‍ ജോലി ചെയ്യുന്ന സമയം. കണ്ടു എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ കണ്ടു അത്രമാത്രം. അവളുടെ പേരും നാടും വീടും ഒന്നുമറിയില്ല.  പക്ഷെ എന്നും കാണുമായിരുന്നു.

2009 July 3, (ഡയറി എഴുതാറുള്ളത് കൊണ്ട് തിയ്യതി ഒക്കെ നല്ല ഓര്‍മയാണ്) ഒരു ഓറഞ്ചു നിറമുള്ള ചുരിദാറുമിട്ടുകൊണ്ട്, ഒരു നറു പുഞ്ചിരിയുമായി അവള്‍ കയറി പോയത് നാട്ടിലെ പ്രശസ്തമായ പാരലല്‍ കോളേജിലേക്ക് മാത്രമല്ലാ, എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്കും കൂടിയാണ്. പിന്നെ പിന്നെ ജോലിക്ക് പോവാന്‍ ഇറങ്ങുന്നത് തന്നെ അവളെ കാണാന്‍ വേണ്ടിയായിരുന്നു. അവള്‍ എന്നെ കാണണം എന്നോ, എന്നോട് സംസാരിക്കണമെന്നോ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചില്ല. ചുമ്മാ അവള്‍ വരുന്ന വഴിയില്‍ അങ്ങനെ നില്‍ക്കും, അവള്‍ കോളേജിലേക്ക് കയറി പോവുന്നത് വരെ അവളുടെ പുറകെ ഒരു പൂവാലനായി അങ്ങനെ നടക്കും. പക്ഷെ ഇതൊന്നും ആരും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഞാന്‍ മാത്രം ആസ്വദിച്ച, അനുഭവിച്ച എന്റെ സ്വകാര്യ നിമിഷങ്ങള്‍ .

ഒരു കൊല്ലം ഇതിനിടയില്‍ കൊഴിഞ്ഞു വീണു, ഈ സമയത്തിനുള്ളില്‍ അവളുടെ നാടും വീടും ഒക്കെ കണ്ടെത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു, പറഞ്ഞു വരുമ്പോള്‍ എന്റെ ഒരു അയല്‍വാസി തന്നെ. അവളുടെ കൂടെ പഠിച്ചിരുന്ന, എന്റെ കൂടെ VHSE യില്‍ ജൂനിയര്‍ ആയി പഠിച്ച ചില പെണ്‍സുഹൃത്തുക്കളുടെ സഹായത്തോടെ എന്റെ ഇഷ്ട്ടം അവളെ അറിയിച്ചു. അവള്‍ക്കിതില്‍ താല്പര്യം ഇല്ലെന്നോ, എന്നെ കാണാന്‍ ആഗ്രഹം ഇല്ലെന്നോ പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നില്‍ പ്രതീക്ഷയുടെ നാമ്പുകള്‍ വല്ലാതെ പൊട്ടി വളരില്ലായിരുന്നു.
അവള്‍ക്കെന്നെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം അവളുടെ മുന്നില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെടാന്‍ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. അവളെ കണ്ടതിനു ശേഷം ഓഫീസിലേക്ക് പോകാനുള്ളത് കൊണ്ട് ധരിച്ചിരുന്നത് ഫോര്‍മല്‍സ് തന്നെയായിരുന്നു. കണ്ണാടിയൊക്കെ നോക്കി, അത്രയ്ക്ക് മോശമൊന്നുമല്ല എന്നുറപ്പ് വരുത്തി, അവളെ കാണാന്‍ വേണ്ടി ഇറങ്ങി തിരിച്ചു. ഹൃദയതാളം 'ലപ് ടപ്' എന്നാണെന്ന് മുന്‍പാരോ പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുണ്ട്, പക്ഷെ അവള്‍ക്കു മുന്നില്‍ പ്രത്യക്ഷനാവാന്‍ തീരുമാനിച്ചതിനു ശേഷം 'പടെ പടെ' എന്നൊരു താളമാണ് ഞാന്‍ കേട്ടത്. കൈകള്‍ പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റില്‍ കുത്തി നിറച്ചു.. വിരലുകളുടെ വിറയല്‍ അവള്‍ കാണാതിരിക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം.

കോളേജിന്റെ പടിവാതില്‍ക്കല്‍ വരെ അവളെ എന്റെ സുഹൃത്ത്‌ കൊണ്ടെത്തിച്ചു, പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി. അത്രയേ സംഭവിച്ചുള്ളൂ, കൂടുതല്‍ ഒന്നും പറയാനോ ചോദിക്കാനോ കഴിഞ്ഞില്ല. സെക്കന്റുകള്‍ മാത്രം നീണ്ടു നിന്ന കൂടികാഴ്ച്ച. ബെല്ലടിച്ചപ്പോള്‍ അവര്‍ ക്ലാസ്സിലേക്കും ബസ്സ്‌ വന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഓഫീസിലേക്കും പോയി. മനസ്സില്‍ നിറയെ ഒരുപക്ഷെ അന്ന് വൈകുന്നേരം തന്നെ കിട്ടാന്‍ പോകുന്ന മറുപടിയെ കുറിച്ചുള്ള അങ്കലാപ്പുകള്‍ ആയിരുന്നു.

അന്നും അതിനു ശേഷമുള്ള ദിവസങ്ങളിലും ഒരു നല്ല മറുപടി കിട്ടിയില്ല.. പക്ഷെ അതിനു ശേഷമുള്ള ഓരോ ദിവസവും വഴിയോരത്ത് എവിടെ വെച്ച് കണ്ടാലും വഴിമാറി നടക്കാന്‍ അവള്‍ പഠിച്ചു. അതുവരെ അവളോടൊപ്പം ഞാന്‍ ആസ്വദിച്ചിരുന്ന ഒരു സ്വകാര്യ സുഖം... അതെവിടെയോ കൈമോശം വന്നിരിക്കുന്നു. പിന്നെ അധികം വൈകാതെ തന്നെ സുഹൃത്ത്‌ വഴി അവളുടെ മറുപടിയെത്തി. എന്റെ ജാതി, വര്‍ണ്ണം, കുലം, മഹിമ എല്ലാം ചൂഴ്ന്നെടുത്തതിനു ശേഷമായിരിക്കണം 'നടക്കില്ല, എന്നെ ഇഷ്ട്ടമില്ല, ഇതൊന്നും ശരിയാവില്ല' എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നല്ലൊരു മറുപടി. ചങ്കില്‍ തീകോരിയിടുക എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്‍ ഇത് തന്നെയാണോ? അറിയില്ല.

എന്നെ കാണാന്‍ ഒറീസയില്‍ നിന്നോ ബംഗാളില്‍ നിന്നോ വന്ന പുതപ്പു വില്‍പ്പനക്കാരനെ പോലെയാണ് ..
ഞാന്‍ നായരല്ല (ജാതി ചിന്ത??)
കുറച്ചു ദിവസമായി ഞാന്‍ അവളുടെ പുറകെ നടക്കുന്നത് വീട്ടിലൊക്കെ അറിഞ്ഞു.. 
ആളുകള്‍ അവളോട്‌ എന്നെ പറ്റി ചോദിയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.. 
പിന്നെ അവള്‍ ആ ടൈപ്പ് അല്ല. . (പ്രണയിക്കുന്ന ടൈപ്പ്  എന്നായിരിക്കാം ഉദ്ദേശിച്ചത്... - ഇപ്പറഞ്ഞത്‌ ന്യായം)
ഇതൊക്കെയായിരുന്നു എന്നെകുറിച്ചുള്ള അവളുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍


എന്നാല്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞ കുറവുകളും കുറ്റങ്ങളുമൊന്നും എന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചില്ല. കാരണം ഞാന്‍ അവളെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയത് അവള്‍ തിരിച്ചു സ്നേഹിക്കുമെന്നോ, എന്തിനധികം? ഒന്ന് സംസാരിക്കുമെന്നോ പോലും തീരുമാനിച്ചിട്ടല്ലായിരുന്നു. പിന്നെ എന്നെ അന്നൊക്കെ കാണാനും അവള്‍ പറഞ്ഞ പോലെയൊക്കെ ആയിരുന്നു. മുടിയൊക്കെ ചെമ്പിപ്പിച്ച്, നീട്ടി വളര്‍ത്തി, കടും നിറത്തിലുള്ള ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ ഇട്ട് ഒരു പ്രത്യേക കോലം. നാട്ടില്‍ മറ്റു പലരും വിചാരിച്ചിരുന്നതും ഞാനേതോ നോര്‍ത്ത് ഇന്ത്യക്കാരന്‍ ആണെന്നായിരുന്നു.  ഒരിക്കല്‍ ഒരാള്‍ എന്നോട് ഹിന്ദിയില്‍ വഴി ചോദിച്ചു.. ഹിന്ദിയില്‍ തന്നെ ഞാന്‍ മറുപടിയും കൊടുത്തു, അതിനിടയില്‍ അയാള്‍ മലയാളത്തില്‍ ഫോണില്‍ സംസാരിച്ചു.. "ചേട്ടന്‍ മലയാളിയാണല്ലേ?" ഞാന്‍ ചോദിച്ചു
"നീ മലയാളിയാണോ?" എന്ന് പുള്ളി തിരിച്ചും ചോദിച്ചു. പിന്നെ അധിക സമയം ഞാനവിടെ നിന്നിട്ടില്ല.

അങ്ങനെ ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നുപോയി, അതിനിടയിലാണ് അവളുടെ കൂടെ ഡിഗ്രിക്ക് പഠിച്ചാലോ എന്നൊരു ചിന്ത മനസ്സില്‍ ലഡ്ഡു കണക്കെ പൊട്ടിയത്. ഞാന്‍ BBA പഠിച്ചതാണ്, അവള്‍ പഠിക്കുന്നത് BCom, ശരിക്കും ഒന്നൂടെ പഠിക്കാന്‍ വേണ്ടി അവളുടെ കോളേജില്‍ കാശെറിഞ്ഞൊരു അഡ്മിഷന്‍ തരപ്പെടുത്തി. അങ്ങനെ BBA ക്കാരനായ ഞാന്‍ ( 3 വര്‍ഷം പഠിച്ചു കഴിഞ്ഞ ഞാന്‍ )  Bcom ക്ലാസ്സില്‍ ചേര്‍ന്നു. അവളെ വളയ്ക്കണം എന്നൊരു ഉദ്ദേശം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, പക്ഷെ എപ്പോഴും കാണാമല്ലോ എന്ന് മാത്രം കരുതി.

പിന്നെ എനിക്കൊരു സംശയം ഇനി ഞാന്‍ അവിടെ ചേരുന്നതില്‍ അവള്‍ക്കു വല്ല എതിര്‍പ്പും ഉണ്ടാവുമോ? അങ്ങനെയാണെങ്കില്‍ വേണ്ടാ എന്ന് തീരുമാനിക്കാന്‍ അവളോട്‌ തന്നെ ചോദിക്കാമെന്നു വെച്ചു. ആ സമയത്ത് അവളുടെ ഡിഗ്രി രണ്ടാം വര്‍ഷ പരീക്ഷ നടക്കുകയായിരുന്നു. മറ്റൊരു സ്കൂളില്‍ വെച്ച്. അങ്ങനെ ആദ്യമായി അവളോട്‌ നേരിട്ട് സംസാരിക്കാനും ഈ കാര്യം ഒന്ന് ചോദിക്കാനും നേരെ പരീക്ഷ നടക്കുന്നിടത്തേക്ക് പോയി. കൂടെ എന്റെ ആത്മമിത്രമായ ഷാനിദും.

പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞു ബസ്സ്‌ കയറാന്‍ നില്‍ക്കുന്നതിനിടെ ഞാന്‍ അവളെ മെല്ലെ സമീപിച്ചു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു..
"ശ്രീ.. ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്.. "
" എന്താ ??" അവള്‍ ചോദിച്ചു.
"എനിക്ക്... "
വാക്കുകള്‍ ഞാന്‍ മുഴുവനാക്കിയില്ല.. തൊണ്ടയില്‍ വെള്ളമൊക്കെ വറ്റി വരണ്ടു.. കൈയ്യും  കാലുമൊക്കെ ചെറിയ വിറച്ചില്‍ ... ആകെ കൂടി എന്ത് ചെയ്യണം, എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥ. കണ്ണുകളില്‍ ഒരു ഇരുട്ട് കയറുന്നത് പോലെ..  പക്ഷെ അവള്‍ക്കിത് പോലെ യാതൊരു പ്രശ്നവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.. മുഖത്തടിച്ച പോലെ നല്ല കിടിലന്‍ മറുപടികള്‍ തന്നെ എനിക്ക് കിട്ടി.

"ഇത് നോക്ക്.. എനിക്ക് നിങ്ങളെ ഇഷ്ട്ടമില്ല.. പിന്നെന്തിനെ എന്റെ പുറകെ ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നത്? ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ എന്താ സംഭാവിയ്ക്ക്യാന്നറിയോ? ഇപ്പൊ തന്നെ നാട്ടിലും വീട്ടിലും നിങ്ങളെ പറ്റി ചോദിയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. എന്റെ കല്യാണം തീരുമാനിച്ചതാണ്. പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ക്കും ഉണ്ടാവില്ലേ ആഗ്രഹങ്ങളും ഇഷ്ട്ടങ്ങളുമൊക്കെ?"

ഒറ്റ ശ്വാസത്തില്‍ ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.. "പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ക്കും ഉണ്ടാവില്ലേ ആഗ്രഹങ്ങളും ഇഷ്ട്ടങ്ങളുമൊക്കെ?" എന്ന് കേട്ടപ്പോള്‍ ഓര്‍മ വന്നത് ഉദയനാണ് താരം എന്ന സിനിമയില്‍ ലാലേട്ടന്‍ ശ്രീനിയേട്ടനോട് ചോദിക്കുന്ന ഡയലോഗ് ആണ് "മേയ്ക്കപ്പിനും ഇല്ലേടാ ഒരു പരിധി??"

ഞാന്‍ നിന്നെ പറ്റി  വീട്ടില്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്ന് മാത്രം ഒരു വിധം പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും തടി തപ്പി. പിന്നെ ഇനി ഒരിക്കലും നിന്നെ ഇങ്ങനെ ശല്യപ്പെടുത്താന്‍ വരില്ലയെന്നും പറഞ്ഞു. അവളോട്‌ യാത്ര പറഞ്ഞു ബൈക്കില്‍ കയറുമ്പോള്‍ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. ഷാനിദ് കാണാതിരിക്കാന്‍ സണ്‍ഗ്ലാസ്‌ എടുത്തു വെച്ചു മുഖത്ത്. തിരിച്ചു നാട്ടിലേക്ക് ബൈക്കോടിച്ചത് നാട്ടില്‍ എത്താന്‍ വേണ്ടിയായിരുന്നില്ല, പോകുന്ന വഴിയില്‍ എവിടെങ്കിലും ഇടിച്ചു ചത്താല്‍ മതി എന്ന് പറഞ്ഞായിരുന്നു. പക്ഷെ കൂടെയുള്ള എന്റെ സുഹൃത്തിനെ ഞാനെന്തിനു കൊലയ്ക്ക് കൊടുക്കണം എന്ന ചിന്ത എന്നെ അതില്‍ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചു.

ഇനി ശല്യം ചെയ്യില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും അവളെ കാണാതിരിക്കാനോ ഒരു അകലം പാലിക്കാനോ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നും അവള്‍ വരും വഴിയരികില്‍ കാത്തിരുന്നു.. ഒരു നോക്ക് കാണുവാന്‍ മാത്രം. അത്രത്തോളം വെറുപ്പും എനിക്ക് സമ്പാദിക്കാനായി. പിന്നെ രണ്ടും കല്‍പ്പിച്ചു തന്നെ കോളേജില്‍ പോകാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. അവിടെയെത്തിയപ്പോള്‍ ക്ലാസ്സിലും അവളെയങ്ങനെ നോക്കിയിരിക്കും എത്ര വേണ്ടെന്നു വെച്ചാലും കണ്ണുകള്‍ അവളില്‍ തന്നെ ലയിച്ചിരിക്കും.

ഒരു വര്‍ഷം പുറകെ നടന്നിട്ടും 6 മാസം കൂടെ ഒരേ ക്ലാസ്സില്‍ പഠിച്ചിട്ടും ഞാന്‍ അവളുമായി സംസാരിച്ചത് വെറും 6 തവണ മാത്രമാണ്. ആദ്യം പരീക്ഷ നടക്കുന്നിടത്ത് വെച്ചും, രണ്ടാമതും മൂന്നാമതും നാലാമതും ക്ലാസില്‍ വെച്ചും അഞ്ചാമത് ഫോണിലൂടെയും ആറാമതു കോളേജിനു പുറത്തു വെച്ചും.  6 തവണ സംസാരിച്ചത് മൊത്തം കൂട്ടി നോക്കിയാല്‍ പോലും വെറും 6 മിനുട്ടില്‍ താഴെ ദൈര്‍ഘ്യമേ കാണൂ. ആരോടും വാ തോരാതെ എത്ര വേണമെങ്കിലും എന്തിനെ പറ്റിയും സംസാരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്ന എനിക്ക് അവളുടെ അടുത്ത് മാത്രം വാക്കുകള്‍ ഇടറി. സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ വിക്കല്‍ വരെ വരാന്‍ തുടങ്ങി. എനിക്കനുകൂലമായി ഒരിക്കല്‍ പോലും അവള്‍ സംസാരിച്ചിരുന്നില്ല. എന്നെ ഒരിക്കല്‍ പോലും സ്നേഹിച്ചതുമില്ല.

കൂട്ടുകാര്‍ തന്ന പ്രോത്സാഹനങ്ങള്‍ മാത്രമാണ് പിന്നെയും പിന്നെയും അവളെ മാത്രം സ്നേഹിക്കാന്‍ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. അവളെകുറിച്ച് ആരെങ്കിലും ഒരാള്‍ ഒരു മോശം അഭിപ്രായം എന്നെങ്കിലും പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ഇതില്‍ നിന്നെല്ലാം പിന്‍മാറുമായിരുന്നു.. എന്നാല്‍ ചോദിച്ചവര്‍ക്കും പറഞ്ഞവര്‍ക്കുമൊക്കെ അവളെ കുറിച്ച് നല്ലതേ പറയാനുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

 എനിക്കവള്‍ ആരായിരുന്നു?? എന്റെ എല്ലാമായിരുന്നു. പേരിലെ ശ്രീത്വം മുഖത്തും സ്വഭാവത്തിലും കാത്തു സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന ഒരു മാലാഖ കുഞ്ഞ്. എനിക്കെന്നെ തന്നെ മനസ്സിലാക്കുവാന്‍ ദൈവം നിയോഗിച്ച മാലാഖ എന്ന് ഞാന്‍ പറയും. മധുരപതിനേഴിന്റെ തിളക്കങ്ങളില്‍ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വന്നു സ്നേഹിച്ച പെണ്‍കുട്ടികളെ പോലും നിരസിച്ചു ഞാനൊരു സംഭവം തന്നെ എന്ന് സ്വയം കരുതിയതിനു ദൈവം തന്ന എട്ടിന്റെ പണി.

അവള്‍ക്കു വിവാഹാലോചനകള്‍ നടന്നു വരുന്ന സമയമായിരുന്നു. അതില്‍ ഒന്ന് ഏകദേശം ഉറച്ചു എന്ന് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞ സമയം ഒരു ഒക്ടോബര്‍ മാസം അവസാനം, കോളേജിലെ പഠനം ഉപേക്ഷിച്ചു ഞാന്‍ വീണ്ടും എന്റെ ബിസിനസ്‌ കാര്യങ്ങളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. ക്ലാസ്സിലെ എന്റെ അവസാനദിനങ്ങളിലൊന്നില്‍ സുഹൃത്തിന്റെ കയ്യില്‍ അവള്‍ക്കൊരു കുറിപ്പ് കൊടുത്തു. (പ്രണയലേഖനമല്ല, ഒരു കുറിപ്പ് മാത്രം)

അതില്‍ ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ എഴുതി,

"I'm sorry for all what has happened.I will never come into your life again, instead I wish you a very happy and prosperous married life with your better half. But don't ever think that I stopped loving you, because the The day I stop loving you will be the day I will close my eyes forever." 

("ഇതുവരെ നടന്ന എല്ലാത്തിനും ഞാന്‍ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. ഇനി നിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ഞാന്‍ ഒരിക്കലും കടന്നു വരില്ല, പകരം നിന്റെ ഭര്‍ത്താവുമൊത്തുള്ള ഐശ്വര്യ പൂര്‍ണ്ണമായ വിവാഹ ജീവിതത്തിനു ആശംസകള്‍ നേരുന്നു. പക്ഷെ ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നത് നിര്‍ത്തിയെന്നു ഒരിക്കലും കരുതാതിരിക്കുക, കാരണം എന്റെ കണ്ണുകള്‍ ഞാന്‍ എന്നന്നേക്കുമായി അടയ്ക്കുന്ന ദിവസമായിരിക്കും ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നത് നിര്‍ത്തുക")  

ഇത് കൂടാതെ മറ്റെന്തൊക്കെയോ കൂടി ഞാന്‍ എഴുതി നല്‍കിയിരുന്നു. കൃത്യമായി ഓര്‍ക്കുന്നില്ല. പക്ഷെ ഇതെഴുതിയതിനു തന്നെ ഞാന്‍ എന്തൊക്കെയോ സാഹിത്യം കുത്തികലക്കി എഴുതി കൊടുത്തു എന്ന പരിഹാസമാണ് കേട്ടത്. ആയിരിക്കാം കാരണം പ്രണയം എന്നും കുറച്ചു പൈങ്കിളിയാണല്ലോ. പക്ഷെ എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് അതെ രീതിയില്‍ പകര്‍ത്തിയെഴുതുക മാത്രമാണ് ഞാന്‍ ചെയ്തത്. ഈ സംഭവത്തിന്‌ ശേഷം ഞാന്‍ ക്ലാസ്സ്‌ നിര്‍ത്തി. വഴിയരികില്‍ കാത്തു നില്‍ക്കുന്നതും, എന്തിനധികം ബൈക്കില്‍ പോകുമ്പോള്‍ പോലും അവളുടെ വീടിനു മുന്‍പിലൂടെ പോകുന്നത് വരെ ഞാന്‍ നിര്‍ത്തി.

കുറച്ചു ദിവസം എങ്ങോട്ടെങ്കിലും മാറി നില്‍കാന്‍ തീരുമാനിച്ചപ്പോഴാണ് ലോക സുന്ദരി ഐശ്വര്യാ റായിയുടെ ജന്‍മദിനം ഓര്‍മ വന്നത്. നവംബര്‍ 1. ആ ദിവസം ഞാന്‍ പ്രത്യേകിച്ചൊരു കാരണവുമില്ലാതെ ആഘോഷിക്കാറുണ്ട്. ഇത്തവണ നേരെ മംഗലാപുരത്തിന് വെച്ച് പിടിച്ചു, ഐശ്വര്യയുടെ ജന്മദേശം. അവിടെ ദര്‍ഗ ബീച്ചില്‍ ഇരുന്നു മതിവരുവോളം കരഞ്ഞു തീര്‍ത്തു.. ഉള്ളില്‍ അടക്കി പിടിച്ച വിഷമങ്ങളെല്ലാം കരഞ്ഞു തന്നെ തീര്‍ത്തു. എന്നും എന്റെ വിഷമങ്ങള്‍ ഞാന്‍ തീര്‍ത്തിരുന്നത്‌ യാത്രകളിലൂടെയായിരുന്നു. തിരിച്ചു വന്നിട്ടും അവളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നെ വിട്ടു പോയില്ല.

ജനുവരി ആദ്യവാരത്തില്‍ മറ്റൊരാളുമായി അവളുടെ വിവാഹ നിശ്ചയം കഴിഞ്ഞു. മെയ്‌ മാസത്തില്‍ വിവാഹവും. ഈ രണ്ടു ദിവസങ്ങളിലും ഞാന്‍ ഗോവയില്‍ ആയിരുന്നു. നാട്ടില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ഒരുപക്ഷെ ഞാന്‍ വല്ല വിഷവും കഴിച്ചു മരിച്ചേനെ.. അത്രയ്ക്കുണ്ടായിരുന്നു നഷ്ടബോധം. സ്വയം മറക്കാനായി അളവില്ലാതെ മദ്യപിച്ച നാളുകള്‍ .. അന്നെനിക്ക് സ്വബോധം എന്നൊന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇന്ന് ഞാന്‍ ഉണ്ടാവുമായിരുന്നില്ല. ജീവിതത്തിനോട് വിരക്തി തോന്നിയ  ദിനങ്ങള്‍

മറ്റൊരാളുടെ കൂടെ എന്റെ മുന്‍പില്‍ അവളെ കാണിച്ചു തരരുതേ എന്ന് ഞാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചിരുന്നു.. എന്നാല്‍ വീണ്ടുമൊരു ഒക്ടോബര്‍ മാസത്തില്‍ എന്റെ കണ്മുന്നിലൂടെ അവളുടെ പ്രിയതമന്റെ കൂടെ ബൈക്കില്‍ പോവുന്നതും ഈ നിര്‍ഭാഗ്യവാന്‍ കാണാനിടയായി. അവസാനമായി അവളെ കണ്ട ദിനം. അന്നും അവള്‍ ധരിച്ചിരുന്നത് ഞാന്‍ ഏറെ ഇഷ്ടപെടുന്ന നിറത്തില്‍ ഒരു സാരിയായിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍ പരസ്പരം ഉടക്കി. ഒന്ന് ചിരിക്കാന്‍ പോലും എനിക്കോ അവള്‍ക്കോ തോന്നിയില്ല.. നിര്‍വികാരമായ രണ്ടു മുഖങ്ങള്‍ അകന്നകന്നു പോയി..

അവളുടെ ആദ്യവിവാഹ വാര്‍ഷികത്തില്‍ സുഹൃത്തുക്കള്‍ മുഖേന അവള്‍ക്കു ഞാനെന്റെ ആശംസകള്‍ അറിയിച്ചു. നേരിട്ട് പറയാതെ അവള്‍ക്കായി ടൈപ്പ് ചെയ്ത മെസ്സേജ് കൂട്ടുകാര്‍ക്കയച്ചു കൊടുത്തിട്ട് അവരെ കൊണ്ട് അവളെ ആശംസിച്ചു. അതിലൊരാളോട് അവള്‍ ചോദിച്ചുവത്രേ ഇത് നിങ്ങളെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചത് സംഗീത് ആണോ എന്ന്.. ഒരുപാട് കയ്പ്പേറിയ പ്രണയാനുഭവങ്ങളില്‍ നിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ അനുഭൂതി. ആ വാക്കുകള്‍ ഇന്നും എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ സുഖമുള്ള ഒരു നോവ്‌ സമ്മാനിക്കുന്നു.

ഇതുവരെ 3 പേരുടെ കഥ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. ഇനി നാലാമത്, ശ്രീയെ മറക്കാനായി മാത്രം മറ്റൊരാളെ പ്രണയിക്കാന്‍ തുടങ്ങി, എന്റെ വീടിനടുത്തു തന്നെയുള്ള, എന്നും കാണാറുണ്ടായിരുന്ന ഒരു കുട്ടി. അവള്‍ക്കു ശ്രീയെ അറിയാം. ആദ്യമേ തന്നെ ഞാന്‍ അവളോട്‌ സത്യം തുറന്നു പറഞ്ഞു, ശ്രീയോട് എനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ഇഷ്ടം അവള്‍ അറിയുന്നതാണ് ശരിയെന്നു എനിക്ക് തോന്നി. അവള്‍ക്കും എതിര്‍പ്പൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..
അതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന പ്രണയവും മറ്റും ഒന്നൊഴിയാതെ ഞാന്‍ നാലാമത്തെ പെണ്‍കുട്ടിയോട് പറഞ്ഞു. അതിലും അവള്‍ക്കെതിര്‍പ്പുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവള്‍ എന്നെ സ്നേഹിക്കുകയും ചെയ്തു. ഞാന്‍ തികച്ചും ആത്മാര്‍ഥമായി തന്നെ, ഒന്നും മറച്ചു വെക്കാതെ അവളോട്‌ ഇടപഴകി, ആദ്യമൊക്കെ അവളും എന്നാല്‍ ക്രമേണ കാര്യങ്ങള്‍ കൈവിട്ടു പോയി. അവളുമായുള്ള ബന്ധം എന്റെതല്ലാത്ത കാരണങ്ങള്‍ കൊണ്ട് തന്നെ തകര്‍ന്നു. എന്റേത് തികച്ചും ആത്മാര്‍ഥമായിരുന്നു എന്നാല്‍ അവള്‍ക്കു അതൊരു നേരമ്പോക്കും. അങ്ങനെ കൂടുതല്‍ തുറന്നു പറയാന്‍ ആഗ്രഹിക്കാത്ത കാരണങ്ങളുമായി ഞങ്ങളുടെ ബന്ധം അവസാനിച്ചു.  ആരെയും അതില്‍ കുറ്റപ്പെടുത്താന്‍ ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. എന്റെ വിധി എന്ന് കരുതി സമാധാനിക്കുന്നു.

ഇനി വീണ്ടും ആദ്യത്തെ കാമുകിയിലേക്ക് വരാം. ഞാന്‍ ആദ്യമായി സ്നേഹം തുറന്നു പറഞ്ഞ എന്റെ ക്ലാസ്സ്‌ മേറ്റ്‌., കുറെ ഏറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം ഞങ്ങള്‍ പരസ്പരം സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ഒരിക്കല്‍ അവള്‍ ചോദിച്ചു "നിന്നോട് ഇഷ്ടമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത് ഞാന്‍ മാത്രമാണോ" എന്ന്. അല്ല മറ്റൊരാള്‍ കൂടിയുണ്ടെന്ന് ഞാന്‍ മറുപടി നല്‍കി.  നീയെന്നെ എന്നെങ്കിലും സ്നേഹിച്ചിരുന്നോ എന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു. അവള്‍ പറഞ്ഞു ആദ്യമേ എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു.. കുറച്ചു സമയമെടുത്ത്‌ സമ്മതിക്കാം എന്ന് കരുതി.. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും നീ മറ്റൊരുവളുടെ പുറകെ പോയില്ലേ? അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ എന്നെ ഞെട്ടിച്ച മറുപടി. ഇന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് പരസ്പരം ഇഷ്ട്ടമാണെങ്കില്‍ പോലും ഒരുമിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത സാഹചര്യമായതിനാല്‍ സ്വപ്നങ്ങളെ മാറ്റിവെച്ച് നല്ല സുഹൃത്തുക്കളായി കഴിയുന്നു.

ഇതില്‍ ഏതായിരുന്നു യഥാര്‍ത്ഥ പ്രണയം? വ്യക്തമായ ഉത്തരം എനിക്കറിയില്ല. എന്നാലും ഇനിയും പ്രണയമുണ്ടാകും ആത്മാര്‍ഥമായി തന്നെ. അവളെ സ്വന്തമാക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇതെല്ലാം അറിഞ്ഞതിനു ശേഷവും ഒരാള്‍ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു വന്നാല്‍ എന്ത് വില കൊടുത്തും അവളെ എന്റെ നല്ല പാതിയായി ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ കൊണ്ട് നടക്കും. അങ്ങനെ ഒരാള്‍ വരുന്നതിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു. ശുഭ പ്രതീക്ഷയുമായി.

മുന്‍പൊരു കവി പാടിയപോലെ
"കാലമിനിയും ഉരുളും, വിഷുവരും വര്‍ഷം വരും
പിന്നെ ഓരോ തളിരിലും പൂവരും കായ് വരും
അപ്പോള്‍ ആരെന്നും എന്തെന്നും ആര്‍ക്കറിയാം"

ഒന്ന് മാറ്റി പാടിയാലോ?
കാലമിനിയും ഉരുളും, വര്‍ഷം വരും വസന്തം വരും 
എനിക്കിനിയും പ്രണയം വരും
ഒരു പ്രിയസഖി എനിക്കായ് വരും
ഒരിക്കല്‍ ഞങ്ങളൊന്നാകും

-San-